W odniesieniu do tego argumentu należy stwierdzić, że o ile być może prawdą jest, że cena detaliczna niektórych modeli produktu uległa obniżeniu od czasu wprowadzenia środków w życie, zaprzeczyć, że cła sięgające 66 %, które zostały następnie rozszerzone dla uwzględnienia przywozu z obejściem ceł, musiały spowodować wzrost cen.

Należy określić rozpuszczalniki wykorzystywane do ekstrakcji, środki ostrożności podejmowane w celu niedopuszczenia do pozostawienia w produkcie rozpuszczalników oraz stężenie pozostałości, jeśli mają one znaczenie toksykologiczne, a ich obecności uniknąć.

Dzieje się tak dlatego, że jest z góry przewidzieć stopnia takiej ewentualnej zmiany źródeł zaopatrzenia, a poza tym przywozy takie również mogłyby odbywać się po cenach dumpingowych, W takim przypadku można by podjąć odpowiednie działania antydumpingowe także w odniesieniu do nich.

Uwagi dotyczące przemieszczenia się przywozu przedstawiono już wcześniej, odsyła się zatem do motywu 241 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w którym stwierdzono, że fakt, iż importerzy mogą zmieniać dostawców na dostawców z innych krajów, nie jest oczywiście ważnym powodem niepodjęcia działań przeciwko dumpingowi wyrządzającemu znaczną szkodę i że jest z góry przewidzieć stopnia takiej ewentualnej zmiany ani warunków tego przywozu, tj. czy odbywałby się on po cenach dumpingowych, czy też nie.

zatem stwierdzić na podstawie dostarczonych informacji, czy kryterium to zostało spełnione.

W związku z tym w oparciu o współpracę importerów objętych próbą było określić zdolności unijnego łańcucha dostaw do wchłonięcia zaproponowanego cła antydumpingowego, a tym samym wpływu takiego cła na cenę detaliczną, a więc na konsumentów.

Co się tyczy poziomu cen tego producenta eksportującego na innych rynkach trzecich, przedstawione w tej kwestii dowody miały charakter niepotwierdzony, a ponadto było je zweryfikować.

było przyjąć twierdzenia o istnieniu barier pozataryfowych na kilku pozaunijnych rynkach: takie bariery mogłyby uniemożliwiać unijnym producentom wykorzystanie ich potencjału eksportowego, nie mają jednak wpływu na spadające ceny na unijnym rynku, tj. tam gdzie zaistniała szkoda.

było ustalić limitów cenowych, powyżej których konsumenci zrezygnowaliby z zakupu tego rodzaju produktu.

France Télévisions twierdzi, jeżeli chodzi o warunki zgodności zgłoszonego mechanizmu z rynkiem wewnętrznym, że z uwagi na fakt, iż ów mechanizm ma obowiązywać przez wiele lat, określić koszty netto świadczenia usługi publicznej z pewnością wystarczającą do tego, aby Komisja mogła kontrolować ex ante, czy rekompensata nie jest nadmierna.

W odniesieniu do twierdzenia przedsiębiorstwa, że nie miało miejsca żadne nadmierne umorzenie należności celnych, przypomina się, że rzeczywista sytuacja zastana na miejscu (tj. pomieszanie komponentów i wytworzonych produktów, stosowanie różnych norm SION, brak przewidzianych w polityce EXIM rejestrów rzeczywistego zużycia) oraz fakt, że dopełnienie koniecznych ostatecznych czynności kontrolnych przez rząd Indii jeszcze nie nastąpiło, powodują, że przeprowadzić jakichkolwiek obliczeń odnoszących się do rzeczywistego zużycia i związanego z nim nadmiernego umorzenia należności celnych przypadających na zezwolenie i normę SION.

Dlatego też uznać, że Indie są nieodpowiednim krajem analogicznym ze względu na dostęp do surowców.

B podkreśla również, że kwota rekapitalizacji FT (o wartości od 80 do 100 % jej waloryzacji giełdowej) jest tak wysoka, iż uznać, że inwestor prywatny – uwzględniając sytuację FT i przy braku wsparcia i wstępnych środków finansowych przedsięwziętych przez rząd – przystąpiłby do takiej operacji.

Tak więc uznać, że wykazane dane odzwierciedlały różnice w poziomie handlu.

STIM uważa, że wpłata odnośnych kwot odbyła się z naruszeniem zasady jednorazowej pomocy, o której mowa w wytycznych z 2004 r. Pogorszenia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa i konfliktów społecznych uznać za wyjątkowe okoliczności, nieprzewidywalne i niepowstałe z winy przedsiębiorstwa będącego beneficjentem.

Jest to raczej dobrze znana sytuacja koniunkturalna niektórych sektorów rolnych, za którą stoi wiele czynników, takich jak nieprawidłowe planowanie podaży w stosunku do popytu (cykliczne spadki cen w sektorze wieprzowym są tego dowodem) lub czysto handlowe czynniki, których pochodzenia uznać za zdarzenie nadzwyczajne (na przykład zmiana preferencji konsumentów w kierunku substytutów).

Uznano, że przedłożone dowody mają charakter niepotwierdzony i na ich podstawie wyciągać ogólnych wniosków.

Jeśli chodzi o wpływ na całą operację niekorzystnych warunków rynkowych, których przewidzieć, władze włoskie sprzeciwiają się porównaniom z przypadkiem Iberii, przedstawionym przez zainteresowane strony – wówczas Komisja musiała wykluczyć jakąkolwiek możliwość nowej pomocy, gdyż Iberia nie była w takiej sytuacji. Co więcej, władze włoskie stwierdzają, iż Komisja zawsze uważała zobowiązanie prywatyzacyjne za podporządkowane istnieniu warunków rynkowych, które nie są niekorzystne i niemożliwe do przewidzenia.

Dlatego też w pełni wykluczyć rozprzestrzenienia się WS poza obrębem wytyczonych obszarów w Portugalii w związku z przewozem podatnego drewna, kory i roślin.

Podsumowując, na podstawie istniejących informacji jednoznacznie wykluczyć, że pomoc związana z umową o gruntach nie przekroczyła dozwolonej dla tego projektu kwoty 10,5 mln EUR.